ADD Alle Dagen Dromerig zou ik zeggen; officieel is het ADHD met overwegend onoplettend beeld.
Onze zoon heeft dus ADD, hij is 17 en sinds kort gediagnosticeerd. In deze blog vertel ik hoe dit tot stand is gekomen en vooral waarom. Want mijn overtuiging als moeder, kindercoach en juf is: ‘zie en hoor het kind’. Accepteer en sluit aan waar mogelijk om tot ontwikkeling te komen. Echter heb ik ervaren dat de wereld zo niet in elkaar steekt als je ADD hebt. Dus dan maar een sticker erop!
Lex is lief en lui geboren Met hulp, 1 week na de uitgerekende datum, 4160 gram zwaar. Hij dronk en groeide als kool. Op het kinderdagverblijf was hij zo rustig, hij kon een half uur lang onverstoord een gele emmer bekijken in de box. Thuis zetten hij zijn auto’s eindeloos op de rand van de bank. Als kleuter bekeek hij alles om zich van een afstandje en kreeg 1 echte vriend, welke hij nu nog heeft.
Qua sport heeft Lex op zwemles, judo, volleybal en klimmen gezeten. Bij zwemles heeft hij ons echt verbaasd. De helft van de tijd zat hij naar ons idee op de wc of naar het plafond te staren maar waarschijnlijk heeft zijn sterke postuur geholpen bij het behalen van zijn 3 zwemdiploma’s binnen 1,5 jaar. Bij volleybal had hij voordeel van zijn lange postuur echter was hij helaas vaak te laat bij de bal….
Tekenen kan hij als de beste en hij heeft veel interesse voor muziek. Hij speelt piano en drum. Tijdens de korte 1 op 1 lessen en met zijn goede gevoel voor ritme kreeg hij dit goed onder de knie. Een rots en water training maakte hem duidelijk dat hij vaak water was en wat het hem kon brengen om af en toe rots te zijn.
Tekening van Lex 6 jaar.
De wereld om hem heen had weinig last van Lex daarentegen had Lex wel last van de wereld om hem heen, die veel te snel ging. Op school wist Lex vaak geen antwoord op vragen of wist hij niet waar de leraar was. Ook vergat hij afspraken en kon niet uitleggen waarom hij soms zo afwezig was. Als moeder en juf heb ik hem in de basisschool leeftijd altijd kunnen helpen bij de vertaling. De vertaling van Lex naar de omgeving en van de omgeving naar Lex.
Eenmaal op de middelbare school begon ik de regie kwijt te raken en moest Lex het echt helemaal zelf doen. Hij maakte wel vrienden maar wij zagen ze nooit. Hij ging alleen en kwam alleen weer thuis. Na 2 jaar is Lex naar een andere middelbare school gegaan waar zijn basisschool vrienden ook op zaten. Eind goed al goed? Helaas zijn prestaties liepen achteruit en hij bleef zitten in de 3e. Geen ramp maar toen in het in de 4e weer niet goed ging hadden we toch zoiets van: zou een beetje begrip en rekening houden met zijn afleidbaarheid effect kunnen hebben op zijn prestaties en hoe zou hij zelf meer focus op de toekomst kunnen krijgen?
En toen volgde onderzoek en diagnose: ADD. Met medicatie en psycho-educatie zijn we nu een heel eind. Een leren-leren coach op school en meer tijd voor proefwerken zorgen ervoor dat de resultaten verbeteren. Inmiddels zit hij in HAVO 5 . Ook het begrip is toegenomen. Lex is zichzelf ook beter gaan begrijpen door de psycho-educatie. Hij weet wat zijn zwakke punten zijn en hoe hij deze bewust kan aanpakken. Hij is zekerder geworden en meer gefocust. De sticker heeft ons en hem geholpen duidelijkheid te geven over wat het beste werkt voor Lex. Zodat hij zelfstandig verder kan en zelf de vertaling kan doen.
Misschien is deze blog herkenbaar voor jezelf als ouder of als leraar omdat jij dit kind zo in de klas ziet zitten. Zie en hoor het kind en sluit aan, help met plannen en organiseren. Geef meer tijd, help structureren en heb geduld. Alle dagen dromen, wie wil dat nou niet?!
Groetjes Suzan
P.S. Lex heeft dit verhaal kritisch gelezen en goedgekeurd
